Wat is de reden dat voeding invloed heeft op zoveel verschillende factoren als je energie-niveau, je concentratievermogen, je weerstand, je libido, je uithoudingsvermogen, je stemming, je gewicht, je hormoonbalans, je bloeddruk, je bloedsuikerspiegel, je bot-dichtheid, etc? En hoeveel invloed heeft de wijze waarop wij onszelf voeden, op het risico de ziekte van Alzheimer, kanker, hart-vaatziekten, diabetes, multipele sclerose, reuma, astma etc. te krijgen? Uit al dit onderzoek naar de invloed van voeding komt gelukkig ook naar voren dat we een groot aantal ziekten kunnen voorkomen.

Epi-genetica
De epi-genetica (een nieuw onderzoeksveld in de biologie) geeft een steeds duidelijker antwoord op deze vragen: Onze gezondheid wordt niet zozeer bepaald door onze genetische blauwdruk, maar veel meer door de genetische expressie. De genetische expressie is de mate waarin genen tot uitdrukking komen.

“Epigenetica” laat zien dat de expressie van gunstige genen wordt bevorderd door het eten van bijv. verse groenten en fruit. Neem broccoli, deze groente bevat stoffen die oncogenen (genen gerelateerd aan kanker) kunnen uitschakelen. Diezelfde ongunstige oncogenen worden geactiveerd door junk food, transvetten, geraffineerde koolhydraten (zoals witmeelprodukten), te veel rood vlees, kunstmatige chemische toevoegingen zoals bepaalde conserveermiddelen, kleurstoffen, smaakversterkers etc. De keuzes die we maken met betrekking tot eten zijn dus in feite een vorm van “genetisch management”. Je kunt je eigen genetische expressie beïnvloeden met voeding. In de plus, maar ook in de min. Het goede nieuws is echter dat we niet gedetermineerd zijn. Wij zijn geen slachtoffer van onze genen zoals lange tijd werd beweerd:” Niets aan te doen, het is genetisch” . Dit blijkt dus een fabeltje te zijn. Op enkele uitzonderingen na. Naar schatting komen 95 tot 98 % van de mensen ter wereld met een genetische blauwdruk zonder problemen.

Wat betreft onze dagelijkse voeding zijn we de weg behoorlijk kwijt. Voeding lijkt een “mogelijkheid” met twee kanten. Wat je eet kan je gezondheid aanzienlijk bevorderen, maar ook ernstig schaden.
Qua voeding leven we in een “toxische omgeving”. Teveel van de voeding die ons omgeeft is schadelijk. Denk aan de overmaat aan slechte suikers die we dagelijks tot ons nemen.

Rondje supermarkt 
Heb je je wel eens afgevraagd wat er nou eigenlijk allemaal in de supermarkt ligt?
70 tot 80% van wat er wordt aangeboden is ongeschikt voor consumptie, omdat het bewerkt en daardoor “dood” is.
Conservering is handig voor de voedingsindustrie en ziekmakend voor de consument.
Aan veel voedingsmiddelen zijn schadelijke stoffen toegevoegd zoals bijv. suiker of transvetten die kankerverwekkend zijn.
Veel van deze bewerkte, niet meer levende voeding vormt eerder een belasting voor lichaam en geest.

Vitaliserende voeding
De belangrijkste eigenschappen van gezondheidsbevorderende, vitaliserende voeding zijn:
Dat de voeding voor 90%-100% plantaardig is!
Dat de smaak uitstekend is en we er volop van genieten.
Dat voeding vrij is van giftige bestrijdingsmiddelen, kleurstoffen, conserveringsmiddelen etc.
Dat het groeit op een gifvrije bodem die rijk is aan mineralen en sporen-elementen.
Dat voeding zo min mogelijk wordt bewerkt (koken, bakken, pasteuriseren, bestralen etc.).
Dat voeding vrij is van genetische manipulatie. (we weten nl. niet of dit veilig is op lange termijn)
Dat je op voeding die grotendeels plantaardig is langer leeft en minder kans hebt op ziekte.
Het allerbelangrijkste van plantaardige voeding is dat het vers is! Van alle voeding bevatten verse groenten, noten, zaden, paddestoelen, vers fruit, zeewieren en algen de meeste micronutriënten. Micro-nutriënten zijn vitamines, mineralen, enzymen, sporen-elementen etc. Als we groenten en fruit zoveel mogelijk rauw eten dan gaan de micro-nutriënten niet verloren. Dit geldt met name voor de meeste vitaminen en enzymen die gevoelig zijn voor verhitting.
De enzymen die in vers fruit en groenten zitten spelen tevens een belangrijke rol bij het verteren en opnemen van voeding.

Bronnen: “The China Study” van T.C. Campbell en “The Spectrum” van Dean Ornish.